Beni unut ne olur
esir kaldım kendime
bir anlık yalnışlarla yıkıldım hep
gece vardiyalarında hüznün
şimdi yalancı sokak lambalarıyla aydınlıklar bulamam
taktidirdi,kaderdi işte
benim suçum yaşmaktı
akıl hastanesini gördüğümden beri anladım hayatı
bütün akılsızlıkların sokaklarda oldunu öğrendim
unut beni ne olur
bak çok yoksulum
saygılıyım,edebliyim,günahkarım
çaresizim sevgine
sözler unutulur,isimler unutulur
evren unutmaz kalbimin acısını
yazar yaratan defterine
kül yığını oldumu görmeden
unut beni ne olur
Kayıt Tarihi : 29.4.2007 20:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!