Bu bu hayatı çok sevmiştim seninle
Bütün Hayaller Yarım kaldı belki de
Sanki mutluluk bizi bekliyordu bir yerlerde
Ama sen yinede UNUT BENİ, kapat bu defteride...
Ben valığıma seninle inandım, aşka da
Acıyı sensizliginde öğrendim, ağlamayıda
Umutlarım vardı senlige, karanlığın aydınlığına da
Ama sen yinede UNUT BENİ, bu sevdayıda...
Ölüme sensizliginde inandim, cehenneme de
Seni düşünürken mutluydum, işkencelerde bile
Herşeyin en güzeline laiktin, çok güzeldinde
Ama sen yinede UNUT BENİ, bu sevgimide...
Aşk o kadar anlamlıydı ki sende ve gözlerinde
Şimdi herşey o kadar anlamsız ki, tabiat bile
Engeller vardı önümüzde diyemediğim, inanmazdın deseydim bile
Ama sen yinede UNUT BENİ, bana ait herşeyide
Beni yaratan bile, senin kadar sevemdiki beni
inanmazdın bana, o kadar çok engel vardı ki
Birgün cansız bedenimi getiriler sana, tükürürsün belki
Sen en iyisi UNUT BENİ ve kurtar kendini
Kayıt Tarihi : 12.2.2010 23:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!