Bu gün niye çok mutluyum biliyor musun,
Bilirsin elbet, ama beni anlıyor musun,
Anlarsın da anladığını sanıp gülüyor musun,
Gülüşlerin bol olsun hayata gülüyorsan.
Bu güzel haberi bekledim uzun zaman,
Ya Rabb’im;
Beni sen yarattın,
Ağlatırsan, güldür beni.
Derdi sen verdin,
Gönlün işi zordur, eder nefsiyle mücadele,
Sabredecektir, mümin bunu bile bile.
Felektir onu eden deli divane,
Ölüm ona Bayramdır, Bayramda gelse bile.
Yaşamı hoyratça sarf edenler, bir gün,
Ben sevdimse katıksız severim, delikanlı gibi severim
Sınır tanımaz benim sevgim,
Ben çapkınlık yapmam, kırmam,
Ağlarım ama, ağlatmam, sevdim mi bir kere severim.
Ben sevdimse şeffaf severim, sevgimde yalan olmaz
İlkokulda tanıştırıldım onunla, eti senin kemiği benim denilerek.
Bütün büyüklerimden de büyük olduğunu hissederek.
İlkönce, oturup kalkmayı, selamlaşmayı da öğreterek,
Okumayı, yazmayı, konuşmayı, dinlemeyi öğreniyordum bilerek
O öğretmenimdi.
Sevgi köprüsü kurdum kalbimden kalbine
Yolu sadece bize ait olsun diye.
Kapatamazsın gönlünü bu sevgiye,
İlk göz ağrımsın, ilk aşkımsın, bilirsin niye
Bırakmam, bırakamam sevdim seni bir kere.
Bu gün seherde bir Seher gördüm.
Olanı rüyadır diye yordum.
Güneş mi ay mı, kendime sordum,
Seher’i gördüm de mutlu oldum.
Ağaran tanyeriydi, seher güzeldi,
Yüreğim çırpındı seni görünce,
Tereddüt belirdi güzel yüzünde.
Konuşacak diye beklediğimde,
Dönmüştün hemen gersin geriye.
Yıllar olmuştu görmeyeli, sanki,
İşte tam da böyle bir şeydi sanki seninle yaşamak, hani yarım yamalak,
Benden bekleme, böyle sevgi yaşanmış sayılmaz, yarım bırakarak.
Ben sevgide rastlantıya, kader gibi inanırım,
Rast gelirse eğer onu tekrar tekrar yaşarım.
Sararım onu baştan, tekrar sona varırım.
Aylar boyu her yer çöldü,
Susuz kaldı toprağı böldü,
Bitki böcek hepsi öldü,
Yağmur yoktu, canlı güneşe yenildi.
Güneş ışıdı, dağ gerindi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!