Dur bakalım!
Daha dün bir, bugün iki!
Elbet unutacağım seni!
Tenim yokluğuna alışacak,
Saçlarım dokunuşlarından uzak yaşayacak!
Gözlerim, başka gülen yüzler bulacak!
Artık yavaş yavaş senin boşalttığın her hücrem kendini yenileyecek!
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Dur bakalım!
Daha dün bir, bugün iki!
Elbet unutacağım seni! BİRBİRİMİZİ KANDIRMAYALIM BU KADAR ÇOK ŞEY YAŞADIKTAN SONRA SENDE Un-Uta-(n) -mazsın
biz nekadarda unutmayı denesek veya kendimizle savaşsak unutulmaya çalışılan aslında daha çok büyüyor içimizde buna beynimiz deyil yüreğimiz karar verecek ve bi bakacağız ki geriye aslında kimleri unutmamışızki...tebrikler çok güzelşiir yazıyorsunuz
unutmak yahut unutulmak hangi yaradan evvel vucüt bulmuş düşlerimizde bunu bilen varsa söylesin güzel düşleri güzel yağmurlarla birleştirince unutmanın bi ehemmmiyeti kalmıyor. güzel olan unutulmazdır aşk eğer güzelse unutulmayacak ve unutmak için harcanan zaman bilirim ki boşa çıkacaktır.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta