Mustafa Yılmaz 4 - Umuttu İçimizdeki Hey ...

Deseydin…
Vaz geçilmiş bir ömrün son nefeslerinde aynı anda aynı havanın, nefeslerini seninle almak isterdim…
İşte ömrün bedene verdiği en büyük ödül bu olacaktı şüphesiz…
Ben ve sen…
“Ayrılık düşleri ile acılar içinde kıvranırken, yeniden doğuşu müjdeleyen bir yaşam
vaat edilmiş tüm yıpranmış düşüncelerden kurtulup gelecek için umut düşüncelerinde var olaya çalışacaktım, deseydin eğer ölümüne nefeslerimiz eşleşecekti” diye…
Nefeslerin eşleşmesiydi bedenimizin gün ışığına sarkan umutlarımın saflığı ve de yıpratılmış olmayışı…