Gecenin Kör Karanlığındayım,
Gökyüzü Sevgilisini Kaybetmiş,
Geceyi Yırtarcasına Ağlıyor.
Herkese Söylüyor,
Öfkesini Ortalığa Saçıyor,
Kimseden Korkmuyor,
İçinde Bırakmıyor İsyanını,
Haykırıyor, Haykırdıkça Ağlıyor.
Yıldızlar Teselli Etmeye Çalışıyor,
Nafile Onlar Bile Kahroluyor.
Göstermiyor Onları Yeryüzüne,
Birtek Ayın Işığı Yansıyor,
Birazda Olsa Umut Dolu,
Olduğunu Gösteriyor.
Kör Karanlığın İçindeki,
Bir Damla Umut.
Tıpkı Benim Yüreğimdeki Gibi...
Umutsuzluğun İçindeki Umut.
Herkese Gösteriyor Bunu,
Yeryüzündekilere de Gösteriyor,
Umutsuzluğun İçinde Bile,
Bir Damla Umut Olduğunu...
Kayıt Tarihi : 18.11.2001 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!