Yalnızlığının bitişinin mutluluğu
Dönüştü yıldızların ışığına
Kan gözyaşları ise bitmişti
Rüzgarın onları uzağa götürmesiyle
Umutlar yeşermişti kuzey yıldızının ışığıyla
Gümüş bir ağacın gölgesi kadar huzurlu
Sessizliğin sözcüklere dönüşmesi kadar güzel
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta