Gök mavisi bir deniz, oturdum karşısında kalbimdeki yaraları sarmasını bekliyorum.
Yemyeşil bir ağaç, oturdum altına, bekliyorum, bekliyorum ki vücudumdaki yaraları sarıp sarmalasın.
Alev gibi bir ateş, sıyrıldım yanına içimde ki acıları yakıp kül etmesinin bekliyorum.
Uzandım kara toprağa, beni içine çekmesini bekliyorum,
Ama hiçbiri işe yaramıyor.
Bende başka bir çare buldum.
O Denizin altında boğulmayı seçtim.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta