Umut bir ağaç gibidir.
Kış geldiğinde o ağacın dallarında bir şey kalmasa da,
Bahar geldiğinde tüm dallar çiçek açar.
Umut aslında hiç gitmez.
Bazen saklanır, görünmez, daldaki çiçek gibi dökülür, gitti sanırsın.
Ama hep oradadır, o daldaki tomurcuk, çiçek olur yeniden açar. O yüzden umut hep vardır. Sen yaşadığın sürece umut hep var olacak.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta