Naif korkularla
atıldık gökyüzüne
hasat mevsiminde toplayacaklardı
Tuzduk
buluttuk
okyanus kadar aşktık
Kaybettim
ve o sessiz çığlığa dönüştüm yine
kucak oyuncağıyım artık
dudak tiryakiliğiyim
özüm
Önce yüzük parmağımı kestim
teşvikiye'nin dar sokaklarından birine fırlattım
yağmur sokakları süpürürken
iki damla kanı kimseye anlatamazdım
kaçtım
Anadolu
atalarımın usunda göç edip vardığım
aşkla doğduğum, yaşadığım, öleceğim yurt
adam oluşum
anamın kollarında yürüyüşüm
arpa boyu sevdalara
Aynı şehirde
sabahlıyorduk
ıssız parmak uçlarımızda
aynı sızı
resimler
Hız sınırlarını zorlarken yüreğin
ateş böceklerinin sonunu düşündün mü?
tuza uçan kelebekler gibi
ölümünü görüp hayata döndün mü?
Ben
Paramparça yüreğim
gözlerim kanıyor
kuşlar konuyor ellerime
uyuşuyor hayallerim
İnancımı yitirdim dönme dolaplara
En ateşli
karanlığıydı aşkın
boynundan
parmak uçlarına
el yordamıyla
zevke akın
Görüş günü
dört dönüyor akbabalar
seni düşünüyorum
yanıyor demir parmaklıklar
son rüyamın üstünden on altı yıl geçti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!