Bir ihtimale Sevgim Şiiri - Serpil Koçar

Bir İhtimale Sevgim

Ben, senin beni sevebilme ihtimalini sevdim
Kahkahalarına tutunup, yüreğinin güzelliğini gördüm
Umursamaz tavırlarında gizlediğin hüzünleri sevdim
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini sevdim

Kendine gizlediğin o acıları hissedip
Yüreğindeki hüznü okudum sesinin tonunda
Gözlerindeki geçmişe olan öfkeni gördüm
Ben yine de, beni sevebilme ihtimalini sevdim

Yüreğindeki merhameti hissettim, geçmişin acılarını gizlerken attığın kahkahalarda
Kahkahalarının içinde bile acını işittim
Bazen bana emanet ettiğin o kederlerin
İşte onları silip atmak isterdim geçmişinden

İçinde öldürdükleri hayallerini verebilseydim keşke sana
Kendini öyle bir kapatmışsın ki hayata karşı taş olmuşsun
Duygularına gem vurmuş, acılarına tutunup yaşıyorsun
Bütün umutlarını, hayallerini öldürmüşsün yüreğinde

Çoktan selanı okumuş, kılmışsın cenaze namazını
Diri diri koymuşsun kendini bu hayatta mezara
Kendi ellerinle dikmişsin kendi mezar taşını, yüreği güzel
Olsun, ben yine de beni sevebilme ihtimalini sevdim sende

Umut olabilseydim keşke, yarınlarına dokunabilseydim
Sarsaydım o yüreğindeki bütün acıları, merhem olsaydım
Sevgimle yeşertseydim hayallerini, umut tohumları ekseydim
Yüreğinin en güzel yerine, yeniden yeşerseydi sevgimle

Ve bil ki, sevmek bazen kavuşmak değildir
Bazen, bir ihtimale ömrünü sığdırmaktır
Ben, bütün acına rağmen yüreğinin güzelliğini gördüm
Ve yalnızca sevebilme ihtimalini sevdim sende...