Umut kırıntıları var avuçlarımda.
Sahurum da iftarım da o kırıntılara muhtaç.
Bedenen değil belki ama ruhen doymak.
Kılınan bir namaz gibi onu mübarek kılmak.
Ve karşilik beklemeden ibadet etmek.
İşte buymuş aşk.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta