Acılarından süzülmüş gülüşün
Gözlerinde umutla parıldıyor
Aşkla büyüttüğün çocuk gibi!
Sevgiyi yüreğinde damıtmışsın
Tarih yalan söylemez
Biliyorum!
Çok büyük acılardan geliyorsun
Prometheus ’un İnsanlar için
Tanrılardan ateşi çaldığı gibi
Nice kavgalar da büyüttün umudu
Ölümüne koşarak ve çarpışarak
Işığı yarınlara taşımak için
II
Aydınlık,
Işıttı sabahları,
Karanlığı gölgesinde bırakarak
Maviye çarpa çarpa
Martıların çığlığında
Gökyüzüne kanatlandı sesim
Sevda türkülerinin
Geceye vuran şavkı gibi
Üzülmeyin sakın çocuklar
Ağlamak serbest
Boşalta bilirsiniz göz yaşlarınızı
Yüreğinizin ırmaklarıyla
III
Hüzün de var
Acı da!
Unutmayın sakın
Umut da var!
Cesaret de Korkuya inat
Sevinç var
Hüznün kuytusunda büyüyen
Sevgi var acılardan doğmuş
Acı da sevgiden doğar…
Unutma!
Her ne olursa olsun!
Aydınlık karanlıktan doğar.
Işık körlükten.
Her savaş Zafer’e gebedir,
Acılarla yoğurulsa da
Çünkü insan oğlunun hamurunda
Umut hep vardır,
Var olacak tır...
Şubat 2021/Ankara
Kayıt Tarihi : 30.9.2021 13:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!