Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Gözlerimiz yollarda her sabah, ha geldi, ha gelecek.
“Gel artık” diyor Hatice Hanım, bizim müdür köpürecek.
Umut durağı bu, geliverir mi otobüs öyle kolayca?
Zaman, kim bilir daha kaç dakika umutları sömürecek?
Umutlar değersiz birer çöp sanki,
Zaman süpürgesinin önünde harcanmakta.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta