Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Gözlerimiz yollarda her sabah, ha geldi, ha gelecek.
“Gel artık” diyor Hatice Hanım, bizim müdür köpürecek.
Umut durağı bu, geliverir mi otobüs öyle kolayca?
Zaman, kim bilir daha kaç dakika umutları sömürecek?
Umutlar değersiz birer çöp sanki,
Zaman süpürgesinin önünde harcanmakta.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta