Umut Da Gelmeyecek Şiiri - Seyrani Göl

Bekledim…
gece boyu açık bıraktım kapımı,
rüzgârı bile içeri aldım
belki bir umut uğrardı diye.

Ama gelen hep aynıydı:
soğuk.
Ve sessizlik…
kendinden bile ürken bir çocuk gibi
sokuldu yanıma.

Artık anladım:
Umut da gelmeyecek.
Çünkü bazı yollar
dönüşsüzdür,
bazı sessizlikler
dua bile taşımaz.

Gözlerimde,
karanlığın bile ürkeceği bir boşluk var.
Ne geçmişe bakabiliyorum,
ne yarına.

Sadece içimde
bir ağıt dönüp duruyor
adı konmamış bir kayba:
kendime.
S.GÖL