Umut Şiiri - İsmail Recep Nur

Bir dostun isteğiyle bir şiir yazam dedim,
Umut olsun içinde,öyle coşsun gönlüm dedim,
Baktım şöyle kendime,Düşündüm hayatımı,
Kırmayayım dostumu,sevgi olsun adı dedim..

Bir ömürü geçirdik,ah ile vahlar ile
Yaşamadan göç ettik,Saçda beyazlar ile,
Münkir olmayalım asla,Güzelliklerde gördük,
Zikredelim güzelleri,öyle dolsun satır dedim.

Kararmasın içimiz,hep dertleri zikrederek,
Bir çiçeğin yaprağında,umut dolu börtü böcek,
Böyle geçmiş bir ömür,belki böyle gitmeyecek,
Şükreyleyim halimize,öyle bulsun ahir dedim.

Umut ne güzel bir dilek,moral yarına bakmaya,
Her darbede yıkılıp,silkinip de kalkmaya,
Seller depremler sonrası,şakıyan kuşlar gibi,
Fikreyleyim halimizi,öyle olsun ibret dedim.

Sabahleyin yuvasından aç bilaç çıkan bir kuş,
Yuvasında yavruları,çerden çöpden yuvalı bir kuş,
Arar günlük rızkını,Dün geçti bugün onundur,
Kötü ise dünü unutup,öyle bulsun kısmet dedim.

Bir kuşun yüreğinde,hiç bitmeyen umudu,
Dünü unutmuş gitmiş,bugünüdür onun zoru,
Bir kuş gibi dünü unutup,El açalım Rabbimize,
Allahım sen af eyle,öyle bulsun kıymet dedim.

Rabb’ım sanadır duamız,etme muhtaç başkasına,
Karıştırdık hallerimizle,Düzelt şanın aşkına,
Ellerimi açtım Rabbim,Muhammed Sultan hatrına,
Ahirimiz hayreyle,öyle olsun nihayet dedim.