Kavak ağaçlarının çevirdiği evinin önünden geçerken
bir gün,
uzatıp başımı her zaman olduğu gibi
gönül pencerenden
baksam içeri....
çimen yeşili gözlerini seyreylesem doya doya...
. …...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta