Umut Şiiri - Selahattin Koca

Düşlerimde ulaş bana, adı sevdayla anılan
Eski kırgınlıklar bitsin, barışalım umut olur yarına
İkimizde istemezdik biliyorum, kim bulaştı kanına
Hangi zehir ziyan etti, kim dokundu saf yanına.

Bir damla gözyaşına bile kıyamam senin
Elimde kalem, sayfalarda sensizliğin eseri
Gül yüzüme, mutsuz olmak sana yakışmaz neşelim
Ki sen gülersen çorak arazimde bağım bahçem yeşerir

Her şeyim, herkesin seni bilmesini isterim
Bana ait bir şaheser var, övünürüm gösterip
Dudaklarına mühürlenmiş bir heceyim çöz beni
Bakıp kaybolmak isterim, açık kalsın gözlerin

Haber gönder, sesin duyulmaz uzaklardan
Bir kadeh daha içelim, korkma yasaklardan
Kurtaralım bu sevdayı, sinsi tuzaklar var.
Yokluğun soğuk, yokluğun sert fırtınadan

Savurdu beni, parçalarımı her köşeye dağıttı.
Sana tutunmak istedim, elini çektin, ayıptır.
Böyle acımasızlık olmaz, sana vicdan yakışır.
Sen böyle değildin, nasıl ruhunu kararttın.

Benden uzakta olmak yaramamış, düzeltelim.
Beraberken zorluklar bile güzel gelir.
Sarıl bana yeniden hissedeyim o sıcak teni.
Dolduramaz kimse inan, bende derin yerin.

Herkesin dilinde bir hüküm, beyhude bir heves.
Bilmiyorlar göğsümde daralır, sensiz alınan nefes.
Sağırım dünyanın gürültüsüne, o bozuk sese.
Elbet diyecekler, artık uğraşma pes et.

Nasıl hala kırgınsın bana, anlamış değilim.
Bir gecede yaşlandım, saçıma ak düştü iyi mi.
Kalbim, seni kaybettiğim geçmişte dirilip.
Tarihi değiştirecektir, aşkının önünde eğilip...