Umut Şiiri - Salman Cigdem

başımı duman aldı.
ayaklarımı yollar.
gözlerimi sahte ışıklar.
sözlerimi rüzgârlar aldı.

beni bana bırakın aynalar.
yıllardır aynaua bakmışım.
ben kendime sandım.
beyhude temaşa etmşişm.
efkarlı gönlümün ahuzarına.

dışta kaldım dışardı oldum.
kenara itilip kapıda kaldım sanki.
temmuzda ayazı yaşadım.
çatlamış şerha şerha olmuş.
can kırıkları dolmuş derunum.

ki,medet yarab medet yarab.
çıkışlar kapalı gibi .
kilt üstüne kilit.
asma tavanlarda gözüm
geçniş zamanı yazmışlar belliki.

ademin sahiline vurmadan zihnim.
çıkışları buldur bana.
anahtarlar sendedir bilirim.
bizi anahtarsız bırakma.
kapılar kilitli çünkü,ardına kadar.

şu nasipsize nasip et .
bulmayı,olmayı,
yanıyorum hâlâ içten içe.
derindeki yaralarım kanar.
şırıl şırıl akar içten içerü kanlarım.

kâh serseri bir sözden .
kâh delici yıkıcı bir bakıştan.
aklından geçen hasetden,kah.
kâh yüzüne yansıyan katanlıktan.
ışıklarım ha söndü ha sönecek.

ama umudum var yinede.
herşeyi,yerleri gökleri ,
içindekileri ve dışındakileri.
yaradandan,umudum var.
tersanedeki gemilerden.
hangardaki uçaklatdan.
kışladaki askerden.
sokaklatsaki gençlerden.
çünkü Allah azze ve celle.