Camları kırık odamdan seyrederken dünyayı
Çocukca bakışlarla sessiz ve ürkekce
Dilime lal kelepçesi vurulmuş sanki suspus.
Yüreğim çekilmiş oturmuş köşesine
Bedenim kıvrılmış emin bildiği döşeğine
İnan ağlamadım içimden gelmedi.
Çünkü gecenin gölgesi düştü üzerime.
Tanyeri ağarırken çıktım korku tünelinden
O gece.
O gece çocukluğumdan çıkamadım bir türlü
Gecenin göğsü hep yarıktı
Karanlık gökyüzü hemde bulanıktı
Aklım ödüm tümden bulanıktı
Sığmadım kabıma o gece
Tanyeri ağarırken çıktım korku tünelinden
Gök mavi yer haki ağaclar yeşildi hala.
O gece.
Kayıt Tarihi : 29.12.2007 04:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!