umutların kıraç bir coğrafyaya döndüğü yerdi
yüreği...
bazen kısa süreli biraz yağmur yağar umutlandırırdı toprağını
elinde umut tohumları koşa koşa varırdı toprağına
umutlarını toprağa serpiştirirdi anlık küçücük mutluluklarıyla
arkasını dönüp, varmak için yola koyulduğunda
birden kanını yakan sıcak rüzgarlar esmeye başlardı
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta