İçime yamyamlık yapan içime bir şey söyle.
(Söylemeyeceğini biliyorum aslında. Ama, umut işte...)
Bunca dert varken dünyada, içim içime eziyet olmasın.
Görüp anlamıyorsun; içler dışlar çarpımında çarpılıyorum.
Bilip de susuyorsun, parantezler toplamında toparlanamıyorum.
İçim içime düşüyor, içim içime bölünüyor ve bölünen içim içimi yiyor.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta