Umuda Kelepçe Vurulmaz Şiiri - Ahmet Eser

Karanlık duvarlar örselese de gecemi,
Kapılar üstüme kapansa da ardı ardına,
Bilirim…
Umuda kelepçe vurulmaz.

Bir yalanla susturulur dilim belki,
Bir hükümle eğilir boynum,
Ama içimdeki yarın
Hiçbir karanlığa teslim olmaz.

Yoruldum evet,
Dizlerim titriyor bazen,
Ama düşmek başka
Vazgeçmek başka şeydir.

Bir ekmek gibi paylaştım acıyı,
Bir sigara dumanı gibi dağıttım kederi,
Her şeyimi aldılar belki,
Ama umudu cebimde unuttular.

Zaman adımı karaladı,
İnsanlar yüzünü çevirdi,
Geceler bile tanımaz oldu beni,
Yine de sabaha inanıyorum.

Çünkü umut…
Bir mahkûmun duvarına çizdiği güneştir,
Bir annenin dua dolu bekleyişi,
Bir çocuğun yarına sakladığı gülüştür.

Ne demir tutar onu,
Ne zincir, ne korku.
Umuda kelepçe vurulmaz,
O en karanlık yerden bile
Işığa yürür.