Umuda Bedel Ödeyenler!

Bir gün daha kemale ererken, erişmedi mi mutluluk gamlı kapılara..
Gamdan, kederden mi beslenir hep umutları onların?
Umuda bile bedel ödeyenlerin kaç öğün daha sofrasında olacak gam ve keder?..
Söyleyelim hadi olmayanları oluyormuş gibi gösterelim, geçmeyen geçmişin kederini geç saatlere bırakalım ve şimdiyi de geçmişe kurban edelim...
Bir kapı kapanırken başka kapılar açılsın diye bekleyenler geliyor aklıma, başka kapıların açılmasını kapanan kapının önünde bekleyenler...
Şerden hayır umanlar ve hep hayırların içinde şerleri arıyanlar, anladım derken bile yanlış anlaşılanlar, hepsinin toplamıdır hayat ve sonuç hep geçmemişler, geçiştirilmişler!..
Senin benim dediğimiz ne varsa O’nun aslında...
Gitmeyecekmiş gibi sevenler, yarın gidecekmiş gibi sevilenler, tez elden kurtulmamız gereken yükler, yükümlülükler, geçmemişler...
Uzatılmış konuşmalar, uzamış beklemeler, kuyruklu yalanlar, yanılgılar, lar lar ler ler... Asıl soru şu;
Yari, Yareni alsın mı Hüda, ki alacak her şey O’nun aslında!..
Arada ki zamanı bırakmış sana, bana...
Kıymet bil, haddin bil ama her şeyi biliyorum diyen cahil olma!..