Ümran Tokmak Şiirleri - Şair Ümran Tokmak

Kendimle bir hasbihal edecek oldugumda
Beyhude geçmiş yıllar yazık yazık der bana
Hesabını veremem çürüttüğüm ömrümün
Boşuna akmışım der anlımdaki ter bana

Ne bıraktın ardında adını yad edecek

Sokağın başında rastladım ona
Almadı selamım bir hoş poz etti
Gülüm dedim nasıl hasrettim sana
İşaretle gitmeliyim tez etti

Saçı tarumardı yanaklar çökmüş

İçimi kemiren
İntikam kurdu
Kemirdi beynimi
Kemirdi durdu
Dans etti, bin bir soru
Bir kaotik ritimle

Yemeni

Bir yanık türkünün gam nağmesinde
Ağıt ağıt andım kanlı Yemeni
Kara kaş üstüne düşen fesinde
Türkmen kızı sarmış allı yemeni

Yüreğini eline al,
Yıka çalka yerine as.
Doldur sevgi cilasını
Kalmasın içinde hiç pas.

Kırma gönül aynasını

Birzamanlar bizim belde
Her tarafı bahçe, bağmış
Diz boyu çayır çimende
Kuzular coşar oynarmış

Eski günleri yad için

Zülfünün teline bağlanmışım ben
Savurup yellere atma güzelim
Sevdana amansız dağlanmışım ben
Bırakıp ellere gitme güzelim

Say ki hiç küsmedik uzat elini

Dünyaya gelince duyduğum sesler
Babam evlat seçer oğlan severdi
Anam bedenimi canından besler
Lakin kundağımı pek dar belerdi

Ağbimin önünde hep yağlı kete

Azat ettim ruhumu sıkıştığı kafesten
Âşıkların ceminde geliverdi özgürlük
Kurtulmaya çalıştım önümdeki menfezden
Fikirlerin heminde deliverdi özgürlük

Ürkmedi hiç bir devin homurdanan sesinden

Meltemin ılık ılık esintisi nefesin
Kulağıma çalınır, hoş nağmeler de sesin
Ellerimi uzatsam, Dokunacak yerdesin
Hasretiyle yandığım, arıyorum nerdesin...?

Hasretin yüreğimi, yakıyor kavuruyor