Ümran Tokmak Şiirleri - Şair Ümran Tokmak

Ne dense boşunadır, kör güne cellât başlar
Nedense bir baş için, kesilir nice başlar.

Can annedir yavruya, kuytuda bir dalda gör.
Canan nedir, nerdedir? Mahi gibi dalda gör.

Salınıyorlar
Meltemin nağmesine
Yaslanaraktan
Güneşi bölüşürken
Şad olaraktan
Matemi siliyorlar

Merhamet dileyip boynumu büküp
Divanına dura geldim affeyle
Nedamet getirip gözyaşı döküp
Günahımı dür'e geldim affeyle
Bülbül gibi zar'a geldim

Bir arzuhal yazsam dosta
Firak biter yârsa bugün
Kıyısına sığmadığım
Şu deryayı yarsa bugün

İster deniz ister kara

Aşkla geldim göreve bahtiyarım bahtiyar
Hakkaniyet görevim sağlayacak gücüm var

Koşar suçlu peşinden güveni yakalarım
Merhametsiz ellere ben kelepçe takarım

Atatürk'ün izinde halkın hizmetindedir
Adalete kapıdır suçluyu takiptedir
İçerdeki huzuru kollayan ekiptedir
Ne usanır ne yılar kardan tipiden kıştan
Polis mutluluk duyar toplumuyla barıştan

Toplumsal çöküşlerin enkazıdır kimisi
Sözde bazı yerlerde korunuyor yetimler
Belki de insanlığın ikâzıdır kimisi
Pas tutmuş yüreklerle ıranıyor yetimler

Hor görünür nedense bize solgun yüzleri

Saati beş vakte kurar
Islak elleriyle nabzımı tutardı
Ulu çınar gölgesinde serinlerken ben
Kulağıma Çanakkale dolardı
Kırmızı başlıklı kız masalını bilmezdi ninem
Sunduğu resimin yiğit pozu var

Ayar tutmuyor bu gün nabzımda ki tik taklar
Her ana bir cereme seçtiğim senin için
Bu heyecen tufanı solumayı yasaklar
Dertleri şecereme geçtiğim senin için

Hani nerde sevgili ettiğin yemin nerde?

Gerçeği görmeye evrensel dâvet
Sürükler aklımı dalıp giderim
Süpernovaları var eden kuvvet
Eserinden öğüt alıp giderim
'İhdina's sırât-el müstakıym' derim