Aşka küskün güller
Mevsimler hüzünlü
Ben hâlâ aynı ben
Yalnız ve çaresiz
Karanlıkların koynunda bir bebek
Daha ümitli benden
Ve daha tutkulu hayata
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
