Sen yıldız kaydığında tuttuğum tek dilek,
Sen cennetten kaçmış bir melek,
Sen bir çiçek,
Sana papatyam diyordum,
İş de bu gerçek.
Kömür karası gözlerin,
Pamuk gibi ellerin,
Tertemiz kalbin,
Benim sevdiğim!
Dünya da var mı senin eşin benzerin,
Gecenin karanlığında,
İsmin hep aklımda,
Tadın hep damağımda,
Aşkın hep sol tarafımda.
Seni tanıdım tanıyalı,
Zaman gelirde bir gün konuşmak istersen benimle,
Hiç düşünme bu çocuk benimle konuşur mu diye,
İnan seninle hep konuşurum,
Derdini dinlerim.
Aşkın olamasam bile,
Özledim seni,
Duy sesimi,
Yollarını gözlüyorum,
Herkesi sen sanıyorum.
Gözlerini, sözlerini özledim,
Bazen kendi kendime hesap soruyorum,
Maziyi aklıma getiriyorum,
Seninle kurduğumuz hayalleri hafızamda canlandırıyorum,
Düğünümüz ne kadar güzel olacaktı dimi?
Yer yerinden oynayacaktı,
FAHİŞE
Nasıl başlayacağım şiirim ilk satırlarına,
İnan ki hiç bilmiyorum,
Titriyor ellerim bu doğruyu kabullenemiyorum,
Bugün duyduklarıma hiç inanmak istemiyorum.
Yüzünü görmediğim anlarda seviyorum seni,
Neden mi?
Bana söylediğin yalanlar,
Oynadığın oyunlar o zaman aklıma gelmiyor.
Tutamıyorum kendimi
Bu dünya çilesi biter mi?
Olur da bir gün beni gerçekten seven biri çıkıp da gelir mi?
Sonsuza dek kal yanımda der mi?
Artık bir insan birini gerçekten sever mi?
Üç günlük dünya işlerini bırakıp,
-
Mustafa Bilgili
Tüm YorumlarSevgili Ümit Kardeş,gençliğin vermiş olduğu heyecandan olsa gerek,her konuda şiir yazmışın ama şiirlerinde verdiğin mesajlar birbiriyle çelişkili,Bir yerde 'Aşk denen bir şey yok diyorsan,diğerinde ölümüne aşık olduğunu söylüyorsun,bir diğerinde 1 gecelik aşkları övüyorsun,bir diğerinde seni çılgınc ...