Ümidin Trenleri

Lüle saçlardan geçip aşklarımı karanfile bağladım
Belki beni affeder mihenk taşı.
Hamamlarda paklanıp külhanda yürek kaynattım
Bilirim halime güler Mecnunlar'ın başı.

Koynumda trenler dizildi sıra sıra
Bacalarında yürekler tüten trenler
Trenlerdir ümitleri taşımanın yanı sıra
Ümitlerin kime taşınacağını bilenler.

Kendimden geçtim bir avuç gülüşten vazgeçmeden
Kendime saklananın yüce gönül olduğunu bilmedim.
Aşklarım ümidin trenlerine binip önümden geçerken
Kaynamış yüreğimden karanfili silemedim.