bulutlar bugün gözyaşlarını döküyor
bende tutamıyorum kendimi
dokunsalar bende ağlayacağım
erkekler ağlamaz demişler ama
bulutlar ağladıkça, bende ağlayacağım.
bulutlar suluyor kırlardaki çiçekleri
bense içimdeki sevgiyi sulamaktayım
her damla yeşertmekte içimdeki çiçeği
ve gönül bahçemi kelebekler süslemekte
yani umutlar, yarınlar, gelecek güzel günler
bunun için yaşıyorum zaten
bir gün yine bana dönersin ümidiyle
bilemediğim ümitlerim var yinede
ölüm kapıma dayanmış olsa da
ölemiyorum...
Kayıt Tarihi : 10.9.2005 17:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!