Ulvi Üresin Şiirleri - Şair Ulvi Üresin

Gönül devran dönüyor durağı bilen kul yok
Anlık zevk gelir,geçer; “hayat bu de” aldırma
Gözü aç insanların, olsun karınları tok
Acın karnı doymadan sofrasını kaldırma

Niyaz ettim Mevla’dan yarım kaldı muradım

Kim ne diyecekmiş? özel kurumum!
Kurumdan dolayı özel durumum!
Kime dokunursa DEĞSİN yorumum
" Sağdan-soldan gelme" sol- lama burda !
Her dolaptan çıkma, dallama burda!

Alnımı secdeye dayadım, gönlümü örse, dövüyorum..
Affedensin Yarabbi , ben bu imansızlara, sövüyorum..

2016

Sen doğduğunda ben öğretmendim
Anan belli baban kimdi amirim?
Kanın bozuk amma öğrenemedim
Değerlerin neye eşti amirim

Yaylı koltuğunda sallanıp uyu

“GEL “ DEMİŞ

“Hasretim ölümsüz sardı yanımı ! ”
“Gözlerim yolda acil gel ! ” demiş!
“Tövbe tutmaz beden yakar yakamı !”
“Neden gidiyorsun? Sanki el ! “ demiş..

ORDU’NUN DERELERİ

Yukarı aka aka Ordu'nun dereleri,
Yitirmiş yolunu da Çarşamba'yı sel almış..
Çelik-çomak oynarken Boztepe'nin başında
Ağlar durur bebecik, emziğini el almış!

YERİM YOK

Yorgunum, dardayım, darın darındayım,
Öyle sıkıştım ki kaçacak yerim yok..
Fırtınayla geçti ömür farkındayım.
Olsam kuş misali uçacak yerim yok..

GAYDA

Hakkımı helal etmedim; dilerim ahrette inim inim inlersin!
Artık bundan sonra ben söylerim, sen de her gaydayı dinlersin !

Temmuz 2017

SELAM VERMEYECEĞİM


Öyle bir amire uçkuru çözüp
“Değmez ki” diyerek sövmeyeceğim
Gözüme bakıp da yalanmayın öyle

HEY MÜDÜR

Hangi dağ başında bir çakal ölmüş
Öpüp koklamaya yılanı gönder
Kör sinek yastıkta bir hayal görmüş
“Bırak uyusun “ de, yorganı gönder