Ülkü Kara Şiirleri - Şair Ülkü Kara

GURBET2

Yaraların göz göz olsa,
Ele sunma yâr boşuna.
Söz konusu gurbet ise,
Yazın yağar kar başına.

Gurbette yalnız nefes, can çekişir bedende
Her yer insanla dolsa göz arar bir aşina
Merhem olur bir çift söz vatan lafı eden de
Hasret kalmışsa bir de toprağına taşına.

Koşup düştüğü dizin kapanmaz yaraları

Gözlerin yollarda kimi özlersin
Gelenden geçenden sorduğun yâr mı?
Vuslâtla umudu dünden sözlersin
Olandan bitenden haberin var mı?

Kaç gece kim bilir keder dolmuştur

Ne zevk alırım tende ne sensiz muhabbette
Her halin, tavrın benim calibim Yâ Rasûlum!
Hay’ dan gelip de huya gitmemek için ben de
Gül yüzündeki bene, mailim Yâ Rasûlum!

Vedalaştım bugünden dünyalık postlarımla

Maziye dönerek şöyle bir baktım
Bir güzel anıyla buluşmadım hiç
Sen beni ben seni böyle severken
Yangın yeri gönlüm tutuşmadım hiç.

Diz dize vermiştik elin elimde

Hicap eder gözyaşım kirpiğimde saklanır
Dile tövbe değmezse günah nasıl paklanır.


5 haziran 2016

Perişanlık illeti, sarmış dört yanımızı
Akrep Iblis! Boyuna emiyor kanımızı
Dünya saltanatına öyle gark olmuşuz ki
Ölüm gerçeği bile, kesmiyor hızımızı.

25 Mayıs 2016

Gönül canan bulunca zaman işlemez olur
Muhabbet tarlasının zemini  olmak ister.
Cananı candan öte cennet düşlemez olur
Sözün nazenindedir kemini yolmak ister.

Her adımında selam verenleri olsa da,

Uykusuz gecelerimde tüm ıstırabım
Ateş oldu yaktı beni dindiremedim
Sarhoş eden belli,içmediğim şarabım
Kalpdeki kor alazlandı söndüremedim.

En derin çizgilerle çatılan kaşımın

Her şeyde itidal var gerisi nefse zarar
Bir şeyin orta yolu makbul olan tek karar.

Ülkü Kara