Ulaşılamayan Papatya Şiiri - Harun Ertaş

Bir papatya filizleniyordu;
Şu koca yeşil tepede
Güz dönemiydi ama
ihtimal sebepsiz büyüyordu

Sonra karşı dağda,
Bir papatya daha gördü
Bakıp bakıp duruyorlardı
Nafile ayakları yoktu ama

Bizim papatya herşeyi deniyordu,
Karşı ki papatyaya ulaşmak için
Karşı papatya da ses yoktu, ama
Bizimki yapraklarından olmaya teslim

Bir alev saçtı bu tepede;
Bizimki yapraklarından oluyordu
Karşı ki papatya da ses seda yoktu
Bizimki onun için ölürken

Cayır cayır yanıyordu bizimki
Karşı ki de hüzünlü bakıyordu
Şuan acı çekerken bizimki
Sen niye hiç çaba göstermiyorsun?