Ulan Gece, Sen de Şahitsin

Gece çöktü yine, çınarlar kıpırdamıyor,
rüzgâr bile senden haber taşımıyor.
Ulan içim yanıyor be,
yokluğun ateş gibi göğsümde
koca bir köz bırakıyor.
Özlem dediğimde, dudaklarıma takılıyor.
Vuslat… Ah be gülüm, ne masallara sığar,
ne de kafamın içine kurduğum düşlere;
hep var ama elim uzanmıyor.
Gece uzun, ben senden bihaber
ama inadına sana meyilli.
Yastıkta kokun yok ama inadına sana sarılıyorum.
Sen yoksun ya, ben işte tam da orada varım: senin adını mırıldanan gecede,
suskunluğunu bile seviyorum be kadın,
çünkü senin olmadığın her şeyde bile
ben seni buluyorum.
Aşk