Uhud Şiiri - Mehmet Fatih Azmaz

Yiğitler yol alır,gayet mes’ud
Sen bir destansın bir tepe değil Uhud
Sen ,sevdanın adı,gözyaşısın Uhud
Sen yiğitlerin,mezar taşısın Uhud

Kılıç sesleriyle o gün , inler gökler
Alkış tutar destana gökte melekler
Mü’minler ölmez ölen bire bin ekler
Sen mü’minin kanı,şehadetsin Uhud

Ok yağar mü’mine sağanak sağanak
Bir dev devrildiki sinesinde mızrak
Şahid oldu o gün göz yaşına toprak
Sen Rasulün ağladığı yersin Uhud

Bir yemin,bir dua ki şahid melekler
Bir sevdadır bu hepsi şehadet bekler
O gün ihtizaza gelir yer ve gökler
Sen Abdullah’ın gözü,burnusun Uhud

Saflarda çatlama var nerdesin Ashab
Bu ne imtihandır ki verilmez hesap
Nerde kefensiz yatan şehidim Mus’ab
Sen kanla yoğrulmuş taş,topraksın Uhud