Uğur'suzun Biri Şiiri - Gurbet Kaya

Bir memleket bilirim
Adı Uğur'lu
Hiç gitmedim
Hep uzaktan seyrettim
Pekçok kez rüyamda gördüm
Gördüğüme göre
Uzaktı
Bir kalbe benzeyen dağları vardı
Buzlarla kaplı dağları
Yaklaştıkça üşüyordum
Çıktıkça düşüyordum
Toprakları vardı
Bir kalbe benzeyen toprakları
Yeşermeyen filiz vermeyen
Acaba yerinde mi ,atıyor mu dediğin
Bir kalbe benzeyen
Dokundukça dağılıyordu
Kum oluyordu
Avuçlarımdan kayıp gidiyordu
Kalabalıktı
Herkes için bir evi vardı
Herkese göre bir yer
Lunaparklar gibi capcanlı , ışıl ışıl
Bir kalbe benzeyen evleri
Benim bir yerim yoktu ama oradaydım
Yıkık dökük evlere benziyordum
Hani o kimsenin oturmadığı
O yıkık dökük evlere
Uğur'suzun biri diyorlardı bana
Uğur'luda oturan
Duydukça kaçıyordum
Kaçtıkça kayboluyordum
Otogarları vardı Gurbet'e çıkan, Gurbet'ten kaçan
Yalnız benim Uğur'landığım
Yolcusu olmayan bir kalbe benzeyen otogarları
Uğur'lar olsun diyorlardı bana
Her yanım Uğur'lanıyordu
Uğur'landıkça Uğur'lanıyordum
Ona memleketim diyordum
Memleketimdin, adın Uğur'lu
Uğur'larla gidiyordum

30.11.2018