Dağları koparır kökü derinden.
Kıyametler kopar göyün serinden.
Ruhlar aleminde mehşer yerinden.
Yığılır mahluklar göz göye bakar.
Orada ne dert var ne dert ilacı.
Cenneti alada tuba ağacı.
Üç ırmak yanyana başımın tacı.
Biri bal biri süt bir şerbet akar.
Cehenemin kokusu benzer bir leşe.
Şefaatçi olmaz kardeş kardeşe.
Bismillah yazılı hem muhamed başa.
Cennet ise miski anberle kokar.
Güllerle donanmış cennetin yeri.
Dünya hırsı sizi etmesin deli.
Nerde olsa gelir allahın kulu.
Munafıklar ağlar canını sıkar.
Ümmet şefaatı muhamedin nuru.
Yüceliyi kaplar gök ile yeri.
Dünyada kalırmış dünyanın varı.
İnsan vardan düşse canında bikar.
Melekler yığılır olurlar saf saf.
Meke medineyi ederler tahaf.
Cümle kullar bekler yaradanda af.
Şeytan ise nice kalpleri tıkar.
Kabir ya cennetir ya vel çukuru.
İyneden ipliye sorulur soru.
Her cana ayrılır makamı yeri.
Kimi sürünür kimi yükseye çıkar
Kayıt Tarihi : 13.1.2010 19:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!