beni bırakma diye ağlamadım
ama sen gitmek için beni ağlattın
ne istedin zavallı yüreğimi yaktın
bir yağmur gibi gözümden akıp gittin
servetim yüreğimdi hiç düşünmeden verdim
anlatamadım kimseye kendimi
dinletemedim en sevdiğime bile derdimi
hep gömdüm kalbime kederimi
bu dünyaya allahım alışamadım
bugün varız yarın yokuz
Ben alışkınım acılarla yaşamaya
Varsın olsun ayrılıklar.......
Sende kalsın yırtık resimler,
her şeyimden arınarak geldim
kapının önündeyim
yağmur yağıyor sadece benim üstüme
kapıyı vurmaya cesaretim yok
hissetsen kalbimin atışını anlasan
açsan ben vurmadan kapıyı
bir su akıntısı gibi aktı kalbim sana
bu gönül çağlayan bir ırmak anlasana
nefes alamam ölürüm olmassan dünyamda
deliler gibi sevdim yandım sana
alıştı kalbim arar kalbinin atışını
yılların yorgunluğu bedenimde ağır bir yük
neler yaşamışım oysa seninle
unuttum derken gözlerini
canlandı gözümde her şey sana dair...
ve anladım ki hiç bir şey kalmamış içimde
alıştı gözlerim seni arıyor
ne dersen de arkadaş yada bir dost bana
sensiz ekranım ağlıyor
nerelerdesin yoksa gelmeyecek misin?
elimde bir sigara ekranımda gözlerin
o kadar çok sevdimki yüreğimden
ölürüm bilesin yüreğimden gidersen
benim sevdam oyun değil bilesin
ölümüne sevdim sonsuza kadar
gözlerim görmesin sensiz hiçbir şeyi
Niye, neden, kime kızarsın?
Sen kendini ne sanırsın
Kibirlenme ey cahil nefsim
Suçlu arama bak aynaya
bir elimde senden kalan yırtık resmin var
yüreğimde senden kalan yangınlar
gözlerimde akmayan gözyaşlarım
bizimkisi hüzünlü aşk acısı
şimdi söyle mutlumusun benden sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!