karanlık gecenin sahoş seserisiydim sevmedim rolümü
ne bileyim ayaklarıma takılacaktı umudumun ölümü.
geç oldu görmek belkide kendi yüzümü...
sevemedim senaryoda ki rolümü..
kim yazmıştı bu senaryoyu kimdi bu rolü bana biçen
dün
hangi mavide saklıydın
seni aradım mavinin tonların'da '
bulamadım nafilie bekleyişle.
seni,
ne zor şeymiş söylemek başın sağ olsun demek
kimin aklına gelmez dönülmez olan bu yol
hayat dediğin neki gelmemek üzre gitmek
ansızın gidenleri bekleyenlere bir sor
dökülür senelerce gözlerinden göz yaşı
Koca bir sessizlik çöker bu şehre
Ben yürürüm gölgem yürür ardıma
Kararır da zaman değişir çehre
Yalnızlığım girmiş olur koluma
Sema ağlar benim garip halime
kimler geldi geçti bu hayat çemberinden
kimler unuttu kimleri kaldı geçmişten
kimleri unutmadı ruh kimleri arzular beden
unutulmuyor işte unutamamak neden
çaresi zamanmış yara kapanır unutulur izi kalıyor senden
bir gece yolda beni görürsen....
umuduma umut katacak mısın?
aldırmadan sen 'de' herkesler gibi
arkanı dönüpde kaçacak mısın?
gecenin içinde yol görümmüyor...
Yaktılar gençliğimi uzanma dı eliniz
Durmadan konuştu laf söyledi diliniz
Yıllar geçti aradan anıt mezar dikdiniz
Serebrenitsa dayım kaç kişiyle geldiniz
İnançlar içte kaldı kemikleri gördünüz
yükselen minareden geliyor sala sesi
yer yüzünde tükenmiş bir insanın nefesi
kim bilir kimlerden di belki yoktur kimsesi
var oldukca bu dünya tükenmez sala sesi
elbet kesilecektir bu bedenin nefesi
bir ayrılık acısı saklıydı yüreğinde
birde ayakalrının arasına düşürdüğü otobüs bileti
yitiremek üzere olduğu umutları vardı ellerinde.
boşaltdı birden yesil gözlerinden yaş...
içim doldu bende ağlamak üzereyim arkadaş
arama vefayı dost dediğinden
vefalı olacak dostlar mı kaldı
bilmem kaç yıl önce vefa kayboldu.
sabahı bulacak dostluk mu kaldı
bir selam yeterdi. geçmezdi para pul
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!