İnsan hayatı
Yaralar depreşip azdı bu gece
Sineye damlalar sızdı bu gece
Sensizlik hayali ezdi bu gece
Anılar içimde gezdi bu gece
Hasretin yüreğimi deşti bu gece
söylenir dilden dile
yaşanmış bir efsane
beklemekse nafile..
adın konmuş efsane..
ne gündüzdür ne gece
Aynı şehrin caddelerin de bir gölgeyle aslıyız biz
Aynı yolun yolcusu aynı hanın hancısıyız ikimiz
Aynı havayı soluyor aynı bedendik
Aynı ateşle yanıyordu kalbimiz
Aynı sevdayı içiyorduk ikimiz
Aynı sokak lambası aydınlatıyor evlerimizi
sen uzak şehirlerin kızıl sabahı
yüksek tepelerimin karlı sapahı
sen kaderimin mezar taşı
bense sana yazğı kara yazı
hiç bir nefes sen olamaz
bendeki giz sensiz olmaz
kaybolmuş yollarda beni ben eden,
terkedelmiş bitap harabeyim ben...
bilseydim seni üzeceğimi,
etmezdim inceden sana bir sitem...
masamda duruyor çatlak bir fincan,
ne adam diyebilirim artık kendime
ne de adam gibi sevebilirim seni..
uzak yollardan gelmek isterdim..
biliyorsun gelemem...
ne adam gibi sevebilirim seni artık.
Sende öleceğim,bu gece Sende...
sen hiç ölmeyi bildin mi
seni senle yaşarken sensizlikte
bana sorma sakın?
seni senle yaşarken ölmeyi
bir can vardır beden içinde
cananı can diye seven
canan vardı can içinde
canı benden alıp giden
sevincin uğradığı limana hüzün
kavuşmanın uğradığı limana ayrılık
gelmenin uğradığı limana gitmek
gülmenin uğradığı limana ağlamak
beklemenin uğradığı limana beklenmemek
sevmenin uğradğı limana sevilmemek
neleri kaybetik kazandıklarımızın yanında
neler alıp götürüldü vermek istemediğimiz bizden
isyan bırakıldı geriye zorla umutları aldılar elimizden
bir umut milyonlarca tohum bırakır dibine kaybolurken
bende ne umutlar var hala yeşeren...ah bir görebilsen ah bir bilebilsen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!