Öyle bir dil ile doğdum kî !
Doğuştan kimliğe ismimi ölüm yazmışlar.
Şiirlerle seslendim,
Türkülerle ses verdim,
Bölücüsün sen deyip kalem kırmışlar.
Enki'lerden/Marduk’lardan,
Kanatılmış bölgenin yaralı çocuklarıyız biz !
Hiç bir ülkenin vatandaşı olamadık biz,
Kimliksiz;
Kimsesiz;
Vatansız yaşadık sınır ötelerinde.
İki göze bir eve,
İkiye bölünmüş insanlığımız !
İki dilde türküler yakmışız acılarımıza,
İki dilde ağlamışız
Dalından koparılan ve gidenlerin ardından,
Ama ikinci dil hep boğazımızda düğümlenmiş
Yutkunup kalmışız Öylece.
Hepimiz çocuktuk !
Hep bir telaş,
Hep bir korku içindeydik.
Karanlık çökünce bu köye,
Çoban ateşi yakılırdı dağlarda...
Oysa biz çocuktuk !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!