Bütün şairler farklı savaşların birer neferi gibiydiler.
Kimi kalemini zindana ışığa tuttu,
Kimi gurbette, sürgünde tükenip bitti,
Kimi kör bir ütopyanın peşinden koşupta gitti,
Kimi ise, omurgasızlığı boynuna asıp o kalemini bir pula sattı.
Umuttan bahsetmek zordur mesela
Umut edersin
Gün doğmadan kursağında kalır
Yaşamak istersin inadına
İmkansız kılınır yaftası boynunda kalır
Tarlalarda Fabrikalarda İnşaatlarda çalışır akşam edersin
Belkide susmalıydık !
Sıra-sıra düşmeliydik hayattan.
Kopmalıydık/korkmalıydık,
Bizi kendine bağlayan her şeyden
Gri sokaklardan, kirli sevdalardan, yanık ezgilerden hasret dolu şiirlerden ve acımtırak bakışlardan,
Senli/benli zamanlardan uzun-uzun kaçmalıydık .
Bazen sancılı bir akşam oluyorum !
Bazen doğurgan bir sabah.
İyileşmeyi de bilmiyorum !
Politik şiirler/sloganlar yazıyorum ama,
Zamanın da Susmayı Konuşmayı da bilmiyorum.
Sonra mı ?
Tu ew !
Hûn serê sibehê bi stranên gelerî di pêngavên hesretê de şiyar dibin.
Hûn kî;
stêrkan li xwe dikin / li tariya ezman vedikin.
Hûn kî;
Hûn hêstirên min in ku ji pişikên min diherikin.
Yardan ayrılana kerem diyorlar !
Kalbi kırılana verem diyorlar,
Aslı’sı olmayana haram diyorlar,
Gelde Aşkımı anlatan türkülere sor.
***
Ahu zâr olmuşum yarîn elinden !
Yürüyeceksin...
Adım/adım
Ufak/ufak
Direnerek düşe/kalka yürüyeceksin...
Yılmak yok...
Kürd’ün ölüsü !
Alevi’nin çilesi,
Ermeni’nin parası.
Soyunuza vebal,
Boynunuza urgan,
Ömrünüze utanç olsun...
Bir yiğit doğdu
Şubatın serin, kan donduran soğuğunda,
Sokaklar,
Üniversite'ler,
Köyler ve şehirler henüz bizim değildi,
Bir merhabayla başlayan giderek koyulaşan sohbetler...
Kürdistan’da ayağının değdiği her karış toprakta !
Kaldırdığın her taşın altında,
binlerce insanın ahı vardır.
Bunca kanın vebalini,
Kim nasıl ne diye boynunda taşıyacak,
Terörist diye yaftaladığınız bir halk ile barış olur mu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!