Uğultulu Tepeler Şiiri - Barış Can Bıyıklı

Uğultulu tepeler “sensiz” diyor.
Yamacındaki adımlar, uçurum kıyısı manzaralarım
Yıldırım düşmüş bir ağaç çaresizliğindeyim
Yankılarımdaki ürpertilerden korkak bir sincabın adımları
titriyor
Son sigaram biterken ulaşmaktı zirveye amacım
Hangi kartalın kanat çırpışında arıyorum seni

Uğultulu tepeler “sessiz” diyor
Suskunluklarımda bulamıyorum izini
İnlerine giriyorum en sessiz gecelerin
Yarasalar kadar kör yaşanmışlıkların içinde misin?
Yoksa bir ceylan bakışında mı bulacağım seni?
Ne kadar da aranmış bir sevmek bu

Uğultulu tepeler “gitmiş” diyor.
Mühür vurulmuş maden enkazlarında mı dinamitlesem gövdemi
İnanmak mıymış çaresizliğimin bedeli?
Hangi ağacın kovuğuna sığınmalıyım sensizlik yağmurunda?
Gönüllü bir idam mahkûmunun son isteğiyim şimdi
Kocaman bir yoksunluk ormanı yeşeriyor gönlümde
Uğultulu tepeler ağlıyor.