Uğultu Şiiri - İlhan Özdemir

bir uğultu duyarsan
bil ki burada biri vuruldu
topallayarak geldi muhtemelen
bir bıçak yedi baldırdan
ya da patlattılar koca bir yalan
ama sevenler dürüsttür
peki kim duydu o palavrayı
yoksa kimvurduya mı gitti bu adam?

biraz gürültü vardı aslında
üç beş yalan duyuldu
önce direndi bizim adam
bir iki adım attı
vuruldu sonra, topalladı
düştü, dediler
boylu boyunca yattı

kalk be adam, dedik, kalk,
görmesinler düştüğünü
hem vurulman önemli değil bak
önemli olan ayakta durmak
kimin vurduğunu boş verin
su getirin, kolonya falan
işte biraz amonyak…

o bilir vuranı
ki vuran kaçar
hem de o an hiç sızlamaz vicdanı
vurulan görür sadece onu
tutar belki yanan bacağını
ama o andan sonra
güç vurulanın gözlerine geçer
kanı gördü mü o alçak
yaralıyı öylece bırakır ve gider

birkaç dakikaya kalmaz
ortalığı bir uğultu kaplar
işin acı tarafı
bu uğultuyu sadece yaralı duyar
diğerleri adama bakar
kalk be adam, kalk
derdimiz bu, yatan sevilmez
hatta uğultuyu falan geçelim
bırak elindeki suyu, bırak!
adam vuruldu ama olsun
kes ulan sesini, inleyip durma
çok gürültü yapıyorsun

sonra diyorsunuz ki
uğultudaki bu yalnız adam
neden susuyor?
adam inatçı,
vurulmuş kalbinden
aslında biraz haklı

vurmuş kaçmış bir de kalleş
kan durur mu abi
damarı bulmuş hain
leş gibi kokuyor ortalık
sanırım biraz içki içmiş
yoksa nasıl vuracak abi
dağ gibi adam karşısındaki
yüreği yetmez

neyse sardık adamın yarasını
orada bir kadın vardı
hafif meşrep
para alır içki içermiş
kendine böyle bir meslek edinmiş
aldılar kadının eteğini yırttılar
zaten o etek ona fazlaymış
hiç üşümezmiş o kadın
güzelmiş ve alımlıymış

bırakın abi şimdi kadını, dedik
kumaşı aldık,
adamın bacağına sardık
adam şöyle bir ölçtü biçti
tamam, dedi, durur şimdi kanım
doğruldu, iki yudum su içti
üstünü başını çırptı şöyle
sonra destek aldı birinden, kalktı ayağa
olmazsa, dedi, sen ol benim kadınım!
tabi herkes şaşkın
ne diyor, dedik bu adam
kan kaybından olsa gerek
adam, dağılın dedi
üç beş kişiyi iteleyerek

uğultu kesildi, yüzler asıldı
hatta abinin biri vuracaktı adama
yaralı olduğu falan hak getire…
ama adam bağırdı
ayakta olduğunu gördük
tamam abartma be adam, dedik
ama gariptir kesildi uğultu
kadın şokta, herkes sustu

uğultu kesildiğine göre
vurulan adam falan yok artık
millet toplandı iyice
kadın bir hoş oldu
yırtık eteğine bir baktı
sonra adamın bacağına
abi o kadının ayağı bozuk
diyecek oldu birisi
adam öfkelendi
bir eli bacağında, diğerini savurdu
herkes nefesini tuttu
adamın eli havada
sanki zaman durdu
kadın bir fena zaten
ne uğultusu, tık yok ortada
sıcak da değildi aslında ama
hava adeta bir anda soğudu

kadın attı kendini ortaya
dur adam, dedi, dur!
o an sanki kimse nefes alamıyordu
herkes ayakta
sessizlik hat safada
tüm gözler kadına döndü
yaralı adamın da, eli havada,
gözü kadında…
sanki kalbi gözüne gelmiş
öyle bir baktı ki kadına
yavaşça bir göz kırptı kadın
arındı günahlarından
esaslı adamsın, dedi
adam havadaki elini indirdi
kalbine koydu, yeleğinin içinden
başı hafif yana eğildi
gözler yere bakar gibi…
-mahçubiyet her daim vardır delikanlıda

kadın devam etti:
seni vuran bir yalan değil mi, dedi
o an herkes adama baktı
esas mesele buydu ya
gerçek ortaya çıkacaktı
adam şöyle bir iç çekti
ne bir kör kurşun
ne de bir pusu, dedi
hatta dedi, bıçak falan da yoktu!
herkesin gözleri açıldı
adam, dedik, ne oldu?
bir anlat hele

işin rengi değişir gibi oldu
gerçi hiç kimse bu adamı da
nasıl vurulduğunu da
bilmiyordu ve görmemişti

göz göre göre dedi, adam
kalbimi yardılar
güvenmek istedim ama
beni kandırdılar
adamın sesi titredi, sustu
biraz daha konuşsa, belki ağlardı
adam eğdi başını
kadına geçti sanki sıra
adam, dedi kadın, adam!
ben seni sevmem mi sanırsın
ama bende yalan çok
bırak beni gideyim
yoksa sen çok yaralanırsın

kadın ağlamaya başladı
adam kadının gözlerine baktı
sonra yırtık eteğine
saat iyice geç olmuştu
adamın yarası ağırdı belli
kadın desen zaten orospu!
adam şöyle bir iki adım attı
açılın der gibi herkese baktı
orada kim varsa iki adım geri attı
kaldırdı kafasını
ulan dünya, diye bağırdı
dönüyorsun da yalandan!

sessizlik oldu biraz
ağlayan ağladı
kadın saatine baktı
sokağın başından bir korna çaldı
kadın kayboldu,
adam bir kez daha vuruldu
bacağındaki eteğin parçasını çıkardı
şöyle bir kenara fırlattı
herkes dağıldı
adam yalnız kaldı
silahını çıkarttı, kafasına dayadı
tam ezan okunuyordu ki
tak!

adam yere yığıldı
bu sefer gerçek kan aktı
herkes dondu kaldı
savrulan kumaş adamın üstüne kapaklandı
adam ölürken dedi ki:
beni vuran bir yalandı
bana bu ömrümden bana kalan
değil büyük bir yalan
yırtık etekli o kadındı…

adam öldü
perde kapandı