Ben şiir yazmayı senden öğrendim ,
Ben sevmeyi sevilmeyi senden öğrendim ,
Ben bildiğim yolu dönüp duruyorum ,
Ben senken sen bizken uyanıyorum sabahlara,
Gece olunca yola düşüyorum hangi sokaktan geçtin ,
Bir çiçek kokusunda ,
Bir kitap sayfasında buluyorum ,
Bu sabah nehir kıyısında leyleklere gülümsedin.
Çocuk yüreğinde kimi zaman,
Sahi hareli kahvemsi gözlerinle kurşun gibi yüreğime işledin,
Nefesim kesilir kalbim der gülümser misin?
Ben seni her gün ufkumda doğumunu görüyorum ,
İlk aşk ne de sarıp sarmaladığında en tatlı hissiyatla gülümser mi!
Elbet gelecek elbet gelir elbet ismi bende ...
Elbette her günün ufkunda doğan sabahta ,
Her geceye inat şafakta aydınlatır yüreğiyle ...
Kayıt Tarihi : 9.11.2025 02:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!