Ufuk çizgisi Şiiri - Ali Cevat

Dolmadı kalbimdeki boşluğun
ne çiçekle ne böcekle nede zor bir kışın ardından gelen ilk baharla,
mecnun çölde aramış leylasını
ben ise meczup oldum deryalarda
sen sanatçı ben tamirci
kendimi ferhat hissediyorum
her balyozu elimi aldıkça
aslında çok yakınım sana
ama ahmed arifin prangaları var kollarımda
altı yıldır özlemin
bir yanardağ gibi yüregimde kaynamakta
................
yer gök su oldugunda açık denizlerde
sular koyu mavi gözlerin güneş altın sarısı saçların
ufukta özlem yazısı okunmakta
ve senin en güzel söyledigin şarkı
'takvimlerden haberin yokmu...'
beynimin her hücresinde yankılanmakta