Ufacık Esinti Şiiri - Aysel Vazlı

Bu cihan sana benzer,
Senin gibi gülleri vardır.
Her gece açar,
Tabiatın dudaklarında.
Ufacık bi esinti,
Esti tenime.
Rüzgâr söyledi kulağıma,
Gece gibi kara, saçlarına dokunmuş,
Ay gibi parlak, gözlerine yansımış,
Çiçek gibi açan, qamzelerini izlemiş,
Şimdi bana söylüyordu,
O ufacık esinti:
Sana getirdim gökyüzünü.
Sana getirdim tabiatı.
Doyunca seyret,
Gözlerin kapanmadan.
Aklına kazı her bir hattını.
Düşündükçe nefes al,
Mâşukun hayat veren kokusuyla.