Uçurum Kenarında Düşmüşüm

Uçurum Kenarında Düşmüşüm

Uçurum kenarında düşmüşüm,
Ne göğe yakın, ne toprağa.
Tutunacak bir dal ararken
Gölge vurmuş yaprağa.

Sessizliğin tam ortasında
Çığlıklar dolmuş içime,
Bir adım atsam yokluğa,
Bir adım kalsam kendime...

Rüzgarla savrulmuş dualar
Birer yara gibi içimde,
Kalbimden düşen umutlar
Kaybolmuş gecenin biçiminde.

Ne bir el uzanır bana,
Ne bir söz döner geriye,
Kendi içimde kaybolmuşum,
Sessizlik çökmüş her şiire.

Yine de beklerim, bilirim,
Karanlıkta doğar sabah.
Uçurum kenarında düşmüşüm,
Ama hâlâ var bir parça ah.