Yalnızlıklar Rıhtımı Şiiri - Mehmet Bildir

Yalnızlıklar Rıhtımı

O gözlerin,
ertelenmiş bir sevdayı uçurumun eşiğine sürükledi.
Kimsesizliğin sarhoş sessizliğinde,
bu harabeye dönmüş gönlüm çırpınıp durdu.
Keşke elimden bir şey gelseydi,
bir bir kopardığım papatyaları yerinde bırakabilseydim.
Belki bugün solmazlardı bu buğulu camların ardında.

Eğer niyetin beni öldürmekse, merak etme…
Ben her gün ölüyorum.
Nefes almak bile zorlarken,
her sabah sensizlikle boğuşuyorum.
Giderken sadece kendini değil,
beni de o uçurumdan aşağı attın.
Söküp atmaya çalıştım seni kalbimden,
ama her seferinde karanlığa çakıldım.
Issız sokaklarda, kırık dökük adımlarla
bir gölge gibi sürüklendim sensizliğe.

Neydi maksadın?
Beni yaşatmak mıydı,
yoksa sinsice hayattan koparmak mı?
Artık ne yaparsan yap…
Dizlerine kapanıp “gitme” demeyeceğim.
Haram kılsan da kendini bana,
bu yorgun duygular senden vazgeçemiyor.
Kalbimi paramparça etsem de,
bin hançer saplasam da içime,
olmuyor işte…
Elimden gelmiyor seni söküp atmak.

Şimdi ya karar ver:
Ya ömrüme ömür ol…
Ya da ölümüm ol.
Çünkü duvarlar artık üzerime çöküyor.
Dayanacak gücüm kalmadı.
Saatim bile sustu,
bir daha çalışmaz oldu.
Yokluğunda zaman tükendi,
beni akrep ile yelkovan arasında bırakma artık.

Yetmedi mi beni öldürüp diriltmelerin?
Ben…
Kendini sana adamış bir adamım.
Sen…
Benden çekip giden bir kadın.
Ve artık anlıyorum:
Hiçbir aşk göründüğü gibi masum değilmiş.
Sen hiç gelmemişsin…
Kalbimdeki yerimi,
gözlerime baka baka
yalnızlıklar rıhtımına fırlatıp geçmişsin.

Ben ise…
Bedenime sığmayan bir şehrin yolcusu gibiyim.
Gözlerimdeki ışıklar çoktan söndü.
Geriye, senden kalan bir fotoğraf kaldı.
Ve o fotoğrafa bile gülümseyemiyor artık kalbim.
Niyetin beni yaşatmak değilmiş,
kahkahalar attığın manzaralarda
beni sürgün etmekmiş uçurumlara.

Şimdi bir ayrılık şarkısında kayboluyorum.
Yankısı sadece benim içimde kalan,
sadece bana dokunan bir ezgiyle...
Geride ise,
yaşayan bir ölünün gölgesi,
ve paramparça olmuş bir kalp kaldı senden sonra.

Sen…
Hiç var olmamış gibisin.
Ve ben…
Sensizliğin içinde hep biraz eksik kalacağım.

Mehmet bildir
19.01.2025