Daha gülmemiş,taze bir hayat
Ahbabım,dostum iyi günler için
Ağlıyorum kimse yok,kimsem yok
Kına gibi yakılası fotoğraflar aklımda
Uçurum bir öykü düşüyorum her anlatışımda
Kalkarken tutunuyorum senin o güzel ellerine
Mutluluğumu tutuyorum ellerinde hayallerimi tutuyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Duygular mısraya güzel yansıtılmış.Umarım o zaman bekledğiniz gibi gelir.Kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta